راهنمای جامع اهدا AB- از قیدار

قیدار (خدابنده)

قِیدار یکی از شهرهای ایران در استان زنجان است. این شهر مرکز شهرستان خدابنده است. خدابنده از بزرگترین شهرستان های شمال غرب ایران به شمار می آید. تعداد زیادی از اهالی آن به زبان ترکی آذربایجانی می‌توانند صحبت کنند.
قیدار نام یکی از پیامبران بوده‌است که آرامگاهش در این شهر قرار دارد. او را فرزند اسماعیل و نیای سی‌ام محمد، پیامبر اسلام دانسته‌اند. در کتاب منتهاج البراعه تألیف میرزا حبیب‌الله هاشمی خویی و کتاب جلا العیون تألیف محمد باقر مجلسی نیز به همین منوال شجرهٔ قیدار نبی را به ابراهیم و آدم نسبت داده‌اند.
انتساب این بقعه به قیدار نبی با استشهاد ۶۵ نفر از علمای طراز اول مورد تأیید قرار گرفته‌است. این بقعه در زمان بلغار خاتون زن غازان خان تخریب و مجدداً در سال ۷۱۹ قمری احداث شد. در تاریخ ۱۳۱۹ قمری این بقعه توسط شخصی به نام امیر جهانشاه خان افشار مرمت شد.
روایتی دیگر از درگذشت قیدار نبی و محل دفن ایشان: قیدار پس از این‌که از دنیا رفت، او را غسل و کفن و حنوط کردند و در کوه «ثَبیر» دفن گردید.

شهر قیدار در کنار کوهستان بزرگ و استواری بنیان شده است این ارتفاعات پر عظمت بر زیبایی شهر افزوده است، کوهستان شامل چند قله است که بلند ترین آن‌ها آلاقاپو نام دارد، کوهستان نقش مهمی در هویت و فرهنگ قیدار دارد و تفرجگاه تابستانی مردم شهر است. پوشش برف این کوهستان نقش مهمی در تامین آب شهر ها و روستاهای دامنه ایفا میکند، ارتفاع برف طی زمستان در مناطق مستعد و برف‌گیر کوهستان به بالای ۲ متر نیز می‌رسد. در گذشته (زمانی که شبکه برق وجود نداشت) طی فصول گرم سال، مردم از برف باقی مانده در کوهستان برای تهیه دسر های خنک استفاده میکردند.
ازدیگر جای‌های گردشگری قیدار و شعاع ۴۵ کیلومتری آن، مسجد جامع سلجوقی سجاس، باغ‌ها و دشت‌های دوتپه، جنگل‌های سهرورد، گنبد سلطانیه، سد گلابر، بند امیر و باغات و چشمه کرسف و غار کتله‌خور است.
شهرستان خدابنده از بزرگ‌ترین شهرستان‌های شمال غرب کشور و دارای ۳۶۰ روستای دارای سکنه است. از روستاهای این شهر می توان به روستای حصار، اووی( در دوره پهلوی به آبی سفلی توسط حکومت عوض شده)، نوراووا (یا همان نورآباد)، دالایی، زرزر، پاوات (توسط پهلوی به پابند تغییر یافته)، شور(توسط پهلوی به شورآب تغییر یافته)، خوش، سازین، کهله، آرین بولاق، قزل بولاق، جرین، بولدوق (که الان خالی از سکنه است)، قولو علی، بیگیم آقا، گوموش تپه، مرناوا، پوشتووان، آربین، زرزر، بنوووس، کیله‌نک ( که الان خالی از سکنه است)، توپقره، گوورچینلیک، قره محمد، شابان، هیرآباد، اوغوزلو، اسمی آوا (که توسط دوره پهلوی به حسام آباد عوض شده)، گول تپه، مالا بوداق، قاشقاجا، بورون، مسگر، داش آلتی، قالاجیق، یدی قارداش، ماداباد(تاریخی ترین روستای شهرستان که تا حالا سه بار مکان روستا جابجا شده است.)، محمد خلج، اینچه، زاغج، بیجیین، بنوووس، سیامان، مزلاوا، گوگجه ییلاق، قاجارده، تاتارده، قویو، قازیقلی، نالبندان، خندوو، اینجیک، حی، گیره‌جک و ... اشاره کرد. گفتنی است که یکی از ارکان اصلی این شهرستان روستاهای (کند لر) زیبای آن هستند که دارای آب و هوا و طبیعتی بکر هستند.